بسم الله الرحمن الرحيم
يا صاحب الزمان (عج) ادرکنی
مولا علی (ع) می فرمایند: بشنو و بفهم و باور کن و بعد به کار ببند، که ارزش انسانی همین است.
چهارشنبه 26/11/90
امام‌صادق (ع) به یکی از شاگردان خود فرمود: در این مدت در کلاسم چه آموختی؟ او گفت: هشت مطلب را در کلاس شما آموختم: (چهارتای آن را امشب و بقیه آن را هفته آینده خدمتتان عرض می‌کنیم.)
1) اینکه فهميدم هرکس هنگام مرگ از آنچه دوست دارد جدا می‌شود، از این جهت من تمام همتم را در آنچه که از آن جدا نشوم و همراه من باشد به کار بستم.
2) اینکه دیدم گروهی به مال مینازند، جمعی به نیاکان و قوم و خویش و فرزندان. من دیدم هیچ‌کدام فخری ندارند، ولی افتخار این است که در مقابل خدا پرهیزگار و تسلیم باشیم. لذا کوشیدم نزد خدای بزرگ تسلیم او باشم.
3) از طرفی هواپرستی و دنیاپرستی مردم را دیدم، و از طرفی آیه قرآن را که فرمود: اما آن که از مقام پروردگار خود بترسد و نفس خود را از هوس بازدارد، بهشت مأواي اوست. لذا کوشیدم نفس خود را تربیت کرده و هواپرستی را کنار گذاشته و تقوای الهی را پیشه کردم.
4) دیدیم هرکه هرچیز پرارزشی دارد در نگهداری آن می کوشد. و خدا می‌فرماید: کیست که به خدا قرض دهد تا خداوند ده برابر به او عوض دهد. لذا کارهای خود را برای خدا انجام دادم و پول‌های خود را در صندوق الهی خرج کردم.
لذا امام‌صادق (ع) بعد از پایان جملات او فرمود: به خدا قسم تو تورات و انجیل و زبور و قرآن و سایر کتاب‌های آسمانی را عمل کرده‌ای و اهل بهشتی.
